27/11/10

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ - ΠΟΡΕΙΑ


Συγκέντρωση - Πορεία, Κυριακή 5 Δεκέμβρη στην Πλατεία Ελευθερίας, και ώρα 15:00.

Θα ακολουθήσει εκδήλωση στην πλατεία Φανερωμένης (Σκαλιά) στις 18:00 με προβολή της ταινίας 'Δεκέμβριος 2008 - Η δυνατότητα για την έφοδο στον ουρανό,' συζήτηση, και μουσική.
*Η ταινία είναι στα ελληνικά με αγγλικούς υπότιτλους.

Ο ΑΛΕΞΗΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ - ΤΟ ΠΝΕΥΜΑ ΤΗΣ ΕΞΕΓΕΡΣΗΣ ΖΕΙ!


Ο ΑΛΕΞΗΣ ΗΤΑΝ ΕΝΑΣ ΑΠΟ ΜΑΣ...

Η δολοφονία του Αλέξη Γρηγορόπουλου δεν ήταν ένα τυχαίο και μεμονωμένο περιστατικό. Δεν ήταν μια κακιά στιγμή. Δεν ήταν το καουμποϊλίκι ενός κακού μπάτσου. Δεν ήταν καν προϊόν της ύπαρξης μιας απάνθρωπης αστυνομίας. Ήταν η συμπύκνωση, σε μια στιγμή, όλης της βαρβαρότητας του κόσμου που ζούμε. Ο κόσμος της ασφάλειας, της υποταγής, της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης ήταν αυτός που σκότωσε τον Αλέξη, όπως και χιλιάδες Αλέξηδες καθημερινά, είτε στο δρόμο, είτε στον καθημερινό οκτάωρο καταναγκασμό της δουλειάς, είτε στα σχολικά κελιά, είτε στο σπίτι …παντού.

Αυτός ήταν και ο λόγος που έπειτα από εκείνη τη στιγμή ακολούθησαν όσα ακολούθησαν. Γιατί η εξέγερση του Δεκέμβρη ήταν η κραυγή των αποκλεισμένων, των απόκληρων, των συνειδητοποιημένων. Όλων αυτών που τη σφαίρα του Κορκονέα την είδαν σαν τη σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι. Σκίζοντας της κοινωνικές ταυτότητες που τους αποδίδουν, χωρίς κανένα μερικό αίτημα, απαλλαγμένοι από το ψευδό δίλημμα περί νόμιμης και παράνομης δράσης, παρά μόνο ουρλιάζοντας με κάθε τρόπο «τα θέλουμε όλα και τα θέλουμε τώρα».

Ένα ποτάμι της συσσωρεμένης οργής ξεχύθηκε για 15 μέρες σε ολόκληρο τον ελλαδικό χώρο, για να πνίξει αυτόν τον σάπιο κόσμο που ξερνάει θάνατο, ενώ και σε διάφορες πόλεις του εξωτερικού, συμπεριλαμβανομένου της Λευκωσίας, της Πάφου, της Λάρνακας και της Λεμεσού, εκατοντάδες άνθρωποι εξέφρασαν με διάφορους τρόπους την αλληλεγγύη τους στους εξεγερμένους και τις εξεγερμένες της Ελλάδας, και την οργή τους για τη δολοφονία του Αλέξη. Τα εξεγερτικά γεγονότα του προπερασμένου Δεκέμβρη ήρθαν σαν τον κλέφτη μέσα στη νύχτα να ταράξουν την επίπλαστη κοινωνική ειρήνη.

Η γενικευμένη αναταραχή του Δεκέμβρη καταλάγιασε, και σήμερα, 2 χρόνια μετά, οι κυρίαρχοι θέλουν να πιστεύουν πως τα πράγματα έχουν επανέλθει στην «κανονικότητα» της καταπίεσης και της εκμετάλλευσης, θέλουν να μας κάνουν να υπογράψουμε ακόμη μια εκεχειρία, να έχουν τη συναίνεσή μας στα εγκλήματα που διαπράττουν καθημερινά εναντίον μας, και να συνεχίσουν την αφαίμαξη των ζωών μας.

Όμως τίποτα δεν είναι όπως πριν, και είναι στο χέρι μας να ρημάξουμε οτιδήποτε θυμίζει ειρήνη ανάμεσα σε καταπιεστές και καταπιεσμένους, σε αφεντικά και δούλους. Στο χέρι μας είναι να κρατήσουμε ζωντανό το πνεύμα του Δεκέμβρη.

ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΤΕΛΕΙΩΣΕ - ΟΛΑ ΤΩΡΑ ΑΡΧΙΖΟΥΝ

ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΕΥΣΗ, ΚΑΜΙΑ ΑΝΑΚΩΧΗ – ΠΟΛΕΜΟΣ ΣΤΟΝ ΠΟΛΕΜΟ ΤΩΝ ΑΦΕΝΤΙΚΩΝ

ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ ΠΟΡΕΙΑ

ΚΥΡΙΑΚΗ 5 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ ΠΛΑΤΕΙΑ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ 15:00

Ένωση Αναρχικών - www.enosianarxikon.blogspot.com

21/11/10

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟΝ ΦΑΣΙΣΜΟ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΟ ΣΥΣΤΗΜΑ ΠΟΥ ΤΟΝ ΠΑΡΑΓΕΙ ΚΑΙ ΤΟΝ ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙ

Τα γεγονότα στην παραλιακή Φοινικούδων στις 5/11 έδειξαν τα όρια και τις προβληματικές τα αντιφασιστικού κινήματος στην πράξη. Η αυθόρμητη πρωτοβουλία όμως του κόσμου να εμποδίσει τους φασίστες να περάσουν από το φεστιβάλ ανέδειξε την ενότητα που μπορεί να πάρει ένα κίνημα. Η αστυνομία έδειξε επίσης το πρόσωπό της, αφού είχε ξεκάθαρες εντολές να διαλύσει τους αντιρατσιστές, ανεχόμενη τις προκλήσεις των νέο-φασιστών (πέτρες, αντικείμενα, κ.α.) και συλλαμβάνοντας 6 συναγωνιστές μας αναίτια. Εμείς δηλώνουμε ότι δεν θα χαρίσουμε κανένα αγωνιστή και σύντροφο, να αναλωθεί σε στημένες δίκες/παρωδίες. Απαιτούμε να αποσυρθούν όλες οι κατηγορίες εις βάρος τους και να μην κληθούν για απολογία στο δικαστήριο.

Οι οργανώσεις των ελληνόψυχων / εθνοφυλετιστών και λοιπών ανδρείκελων πέρα από τα «λαϊκίστικα» επιχειρήματα που προβάλουν ότι υπεύθυνοι για την κρίση είναι οι μετανάστες και οι αιτητές ασύλου, έδειξαν ότι πίσω από το «κοινωνικά αποδεχτό» μανδύα του «αντικατοχικου.» κρύβετε το πρόσωπο του φασίστα / νεοναζί. Οι ναζιστικοί χαιρετισμοί από «μουζούριδες» νέους, εκτός από γέλιο, μας προκαλούν οργή.

Αλλά τι πρέπει να κάνουμε; Μήπως αρκούν οι αντιπορείες για να σταματήσουν το ρατσιστικό παραλήρημα; Φυσικά και όχι. Ο ρατσισμός και ο εθνικισμός δεν είναι ένα αγκάθι που ξαφνικά ξεφύτρωσε, και απλά το κόβουμε και τέλειωσε. Κάποιοι τον καλλιεργούν και μας τον ταΐζουν όταν η περίοδος είναι κρίσιμη για τα συμφέροντά τους. Το ’80 είχαμε αυξημένη μετανάστευση στην Κύπρο, όμως τότε κανένας δεν παραπονέθηκε για θέσεις εργασίας ή για αλλοίωση του δημογραφικού γιατί οι μετανάστες συνέβαλαν σε αυτό που ονομάστηκε «κυπριακό οικονομικό θαύμα.» Πρέπει η κοινωνία να βγει από τη λήθη, να σταματήσει να αναπαράγει την προπαγάνδα των ΜΜΕ και να αγωνιστούμε με μορφές αυτό-οργάνωσης για τα καθημερινά μας προβλήματα. Αυτό που ουσιαστικά πρέπει να κάνουμε ως εργαζόμενοι είναι να οργανωθούμε και να δημιουργήσουμε ανεξάρτητα συνδικάτα βάσης, να προστατεύσουμε τους μισθούς μας απ’ τις περικοπές και να υπερασπιστούμε τις θέσεις εργασίας μας από τις απολύσεις – μέτρα τα οποία προωθούνται από Κράτος και Κεφάλαιο. Με αυτό τον τρόπο σταματάμε την εργοδοσία να προσλαμβάνει ανθρώπους αναγκασμένους να δουλεύουν ως χαμηλόμισθοι και να αυξάνετε ο ανταγωνισμός μεταξύ των εργατών / συναδέλφων μας. Στους καπιταλιστές και τα κόμματα με τις φιλελεύθερες πολιτικές τους είναι που πρέπει να βγάλουμε την οργή μας κι όχι στους προλετάριους μετανάστες.

Το ΑΚΕΛ – ως συγκυβέρνηση πριν και ως κυβέρνηση τώρα – και η ΠΕΟ, με τις ανακοινώσεις τους δεν σταματούν να μας παραδίδουν μαθήματα υποκριτικής. Υπογράφει εμπάργκο κατά των παλαιστινίων και απαγορεύει σε καράβια που μεταφέρουν ανθρωπιστική βοήθεια προς τη Γάζα να αποπλεύσουν στα λιμάνια, ενώ παράλληλα διευκολύνει τα γεωπολιτικά σχέδια των κυρίαρχων αμερικανο-ευρωπαίων. Διατάσσει επιχειρήσεις – σκούπα εναντίον μεταναστών, υπογράφει συμφωνίες με ξένους και ντόπιους επενδυτές, χαρίζει λεφτά στις τράπεζες, κάνει πλάτες σε βιομήχανους, σκύβει κεφάλι στην παπαδοκρατία, εμπλέκετε σε «σκάνδαλα» με ρουσφέτια, ενώ την ίδια στιγμή, κόσμος απολύεται, χάνει συντάξεις και στέκει υπομονετικά σε ουρές υπό τον εξευτελισμό της γραφειοκρατίας. Χρησιμοποιούν πάντα το Κυπριακό ως δικαιολογία να περνούν απ’ την πίσω πόρτα τις αντιλαϊκές τους πολιτικές και στη συνέχει μας πουλούν «σοσιαλισμό» και αντι-ιμπεριαλισμό και με την όποια αντίδραση ή έστω κριτική θυμούνται τις «καλές εποχές» του πατερούλη Στάλιν και φιμώνουν κόσμο, κτυπούν, προπηλακίζουν, ρουφιανεύουν αγωνιστές κ.α. Η διαχρονική στάση του ΑΚΕΛ είναι συνυπεύθυνη για την κατάντια του «εργατικού και αντιεθνικιστικού κινήματος» στην Κύπρο.

Η εργατική τάξη και κυρίως η νεολαία του ΑΚΕΛ πρέπει να βρει τη δύναμη να γυρίσει την πλάτη στην ηγεσία και να πάρει τους αγώνες (που είναι κοινοί και όχι μονοπώλιο κανενός) στα χέρια της.

Ένα κομμάτι επίσης αντιφασιστών, που εκφράζετε κυρίως απ’ τις ομάδες των αριστεριστών, έχει δυστυχώς την τάση να θυματοποιεί τον εαυτό της, να μπαίνει σε απλουστευτικές και ρεφορμιστικές αναλύσεις και λογικές, να καταντά φλύαρη και κουραστική με αποτέλεσμα οι φασίστες να βγαίνουν κερδισμένοι και το Κράτος αλώβητο. Οι ακροδεξιοί / νέο-φασίστες είναι ειλικρινείς σ’ αυτά που πιστεύουν, γιατί απλούστατα κάνουν αυτά ακριβώς που διδάχτηκαν από το σύστημα. Όταν τους ακούμε να λένε ότι οι πολιτικοί είναι «ξεπουλημένοι πατριώτες» υπάρχει μια δόση αλήθειας, γιατί τα κόμματα είναι πρώτα απ’ ‘όλα καπιταλιστές που χρησιμοποιούν πατριωτικά ιδεώδη για να αποκοιμίσουν τις μάζες. Οι ακροδεξιοί χρησιμοποιούνται από το κατεστημένο για να κάνουν τη «βρώμικη» δουλεία που αυτοί δεν μπορούν να κάνουν. Κράτος και παρακράτος είναι ένα. Γι’ αυτό να μην εκπλήσσονται οι φίλοι μας αντιφασίστες για την συμμετοχή διαφόρων βουλευτών σε εθνικιστικές / ρατσιστικές εκδηλώσεις και να στρουθοκαμηλίζουν ότι το «φαινόμενο» του φασισμού / ρατσισμού θα λυθεί με παρακάλια στην κυβέρνηση «να θέσει εκτός νόμου τις οργανώσεις τους» (!) ή με τις λεγόμενες «Ευρωπαϊκές νομοθεσίες.»

Εμείς πιστεύουμε πως ο εθνικισμός είναι ένα προϊόν που συντηρείται και διαιωνίζεται από την εξουσία, για να αποπροσανατολίσουν απ’ τα πραγματικά κοινά συμφέροντα την εργατική τάξη και ολόκληρη την κοινωνία. Ο εθνικισμός όπως και ο ρατσισμός είναι καθαρά αστικός και εξυπηρετεί ξεκάθαρα τα αστικά συμφέροντα. Οι εθνικιστικές λογικές και πρακτικές δεν είναι προς το συμφέρον μας. Αν θέλουμε μια πραγματικά συνεργατική, ανθρώπινη, ελεύθερη και οικολογικά προσανατολισμένη κοινωνία, πρέπει να εξαλείψουμε τον καπιταλισμό. Αν θέλουμε να νικήσουμε τον φασισμό πρέπει να συσπειρώσουμε τις γραμμές της ταξικής πάλης και να συντρίψουμε το Κράτος. Για μια δίκαιη κοινωνία όπου ο πλούτος, τα παραγωγικά μέσα και η γη, θα ανήκουν στο λαό. Όπου στα σχολεία θα προάγεται η κριτική σκέψη, και η ανάπτυξη ικανοτήτων και αξιών όπως η αλληλοβοήθεια. Όπου δεν θα υπάρχουν ένοπλες, ένστολες και παρακρατικές δυνάμεις που για χρόνια τώρα καταπιέζουν τους λαούς. Όμως για να φτάσουμε στο σημείο να κτίσουμε την κοινωνία του μέλλοντος και να αρχίσουμε να μιλάμε ανοιχτά γι’ αυτήν, πρέπει πρώτα εμείς οι ίδιοι να δημιουργήσουμε τις κατάλληλες υποδομές αντίστασης μέσα στην κοινωνία. Είναι επιτακτική ανάγκη η οργάνωση από τα κάτω (δηλαδή χωρίς γραφειοκράτες και πεφωτισμένους ηγέτες) με εργατικά σωματεία και ενώσεις, πρωτοβουλίες πολιτών, κοινωνικούς / πολιτικούς χώρους συνεύρεσης, ομάδες ανθρώπων που να ασχολούνται πάνω σε ειδικά ζητήματα κ.α. Χρειάζεται η άμεση δράση διεκδικώντας αυτά που μας αξίζουν, και τέλος η αλληλεγγύη από τοπικό σε διεθνή επίπεδο. Αυτά μπορεί να είναι μόνο η αρχή αλλά θεωρούμε ότι είναι ζωτικής σημασίας. Αν θέλουμε να προλάβουμε τις αντιδραστικές καταστροφές που έγιναν στο παρελθόν και οδήγησαν σε ολοκληρωτικά καθεστώτα, πρέπει να δράσουμε ΤΩΡΑ.

ΚΑΜΙΑ ΑΝΟΧΗ ΣΤΟΥΣ ΕΘΝΙΚΙΣΤΕΣ – ΚΑΜΙΑ ΕΙΡΗΝΗ ΜΕ ΤΑ ΑΦΕΝΤΙΚΑ

Σύντροφοι και Συντρόφισσες από την Ένωση Αναρχικών – www.enosianarxikon.blogspot.com

20/11/10

ΟΙ ΕΞΕΓΕΡΣΕΙΣ ΔΕΝ ΜΠΑΙΝΟΥΝ ΣΕ ΜΟΥΣΕΙΑ

Κάθε χρόνο το ίδιο σκηνικό, βραχνιασμένα τραγούδια, χιλιοπαιγμένα ντοκιμαντέρ, λογύδρια δημοκρατίας. Κάπως έτσι η μνήμη και η παρακαταθήκη μιας εξέγερσης γίνεται γλυκερή ανάμνηση. Και ακόμα χειρότερα: οι «πρωτεργάτες» της εξέγερσης να ποζάρουν με γραβάτες, έχοντας εδώ και δεκαετίες εξαργυρώσει τα «επαναστατικά ένσημα» τους, υπερασπιζόμενοι όχι την εξέγερση αλλά την κατοπινή τους υπαλληλική σχέση με το «δημοκρατικό πολίτευμα», τις αξιακές τους εκπτώσεις και κοινωνικό συντηρητισμό που αυτές μυρίζουν. Τι πιο απαξιωτική εικόνα για την εξέγερση από αυτούς που με ευκολία περνάνε από τον κόσμο της εξέγερσης στον κόσμο της «δημοκρατίας» ατσαλάκωτοι.

Όμως η ιστορία των εξεγέρσεων είναι πεισματάρα: δεν αφήνει χειραγωγούς και παραχαράκτες να μιλήσουν για νίκες και ήττες, ούτε να στηθούν ευκολόπεπτοι μύθοι. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν έχει ανάγκη τους «πρωτεργάτες» τώρα και δεν τους είχε και τότε. Δεν ήταν εξέγερση του «ελληνικού λαού»: ήταν το ξέσπασμα ενός μεγάλου κοινωνικού κομματιού, πολλών χιλιάδων (κυρίως νέων) ανθρώπων. Οι οποίοι επέλεξαν να αντισταθούν, την ίδια στιγμή που ένα μεγάλο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας (δεξιοί) είτε στήριζε το καθεστώς είτε δεν αντιδρούσε από φόβο ή αδιαφορία. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου δεν μίλησε για δημοκρατία: κάποιοι μιλούσαν για δημοκρατία, κάποιοι άλλοι για σοσιαλισμό, κάποιοι για κομμουνισμό, κάποιοι για επανάσταση, ελευθερία και αταξική κοινωνία. Η εξέγερση του πολυτεχνείου δεν ήταν ο Παπαχρήστος, η Δαμανάκη, ο Λαλιώτης και οι όμοιοί τους. Ήταν οι δεκάδες χιλιάδες «ανώνυμων» ανθρώπων που συγκρούστηκαν με τις δυνάμεις του καθεστώτος, έστησαν συνελεύσεις και οδοφράγματα, ανασαίνοντας ελευθερία.

Η εξέγερση του Πολυτεχνείου το 1973 ήταν κάτι περισσότερο από αυτά που θέλουν να μας πείσουν σήμερα τα κομματικά καπελώματα, οι σχολικές γιορτούλες μνήμης, τα copy-paste επετειακά λογύδρια δημοκρατίας: ήταν μια ανάσα ελευθερίας σε μια ζωή πνιγμένη από το χακί των στρατιωτικών και τον συντηρητισμό. Ήταν η απόπειρα απελευθέρωσης και αυτοκαθορισμού. Ήταν αυτό που χρειαζόταν τότε. Και χρειάζεται ακόμα περισσότερο σήμερα…


«Τα μεγάφωνα σταμάτησαν, αλλά από τον ραδιοφωνικό

σταθμό οι εκφωνητές έψελναν τον εθνικό ύμνο. «Πολύ

άσχημο τέλος γι' αυτήν την εξέγερση», ξέσπασε ένας νεαρός

με λυγμούς. «Άκου αδερφέ, να πεθαίνεις κάτω από τους

ήχους του εθνικού ύμνου…»

Σ.ΚΑΤΣΑΡΟΣ


Συγκέντρωση για την εξέγερση του Πολυτεχνείου:

Πλατεία Ελευθερίας Σάββατο 20/11 στις 17:00


Καμία ανοχή στους εθνικιστές

Καμία ειρήνη με τα αφεντικά

Μαθητές από την Ένωση Αναρχικών

ΝΟΕΜΒΡΗΣ 1973 - ΜΠΡΟΣΟΥΡΑ

Η ιστορική μπροσούρα για τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973, που υπήρχε εχτές, στην πρώτη μέρα του τριήμερου εκδηλώσεων για τους κοινωνικούς αγώνες, σε έντυπη μορφή, μπορεί να βρεθεί σε ηλεκτρονική μορφή εδώ.

Η μπροσούρα είναι έκδοση της Ελευθεριακής Κολλεκτίβας Αντιεξουσιαστικής Επιθυμίας, 'Βραχόκηπος.'

12/11/10

ΤΡΙΗΜΕΡΟ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ: 19, 20, 21 ΝΟΕΜΒΡΙΟΥ

Τριήμερο Εκδηλώσεων: Από τους κοινωνικούς αγώνες του χτες, στους κοινωνικούς αγώνες του σήμερα.

Παρασκευή, 19/11 - 19:00
Προβολή: “Οι λαχειοπώλες του ουρανού” στο στέκι
της Ένωσης Αναρχικών, Σαπφούς 9 εντός των τειχών.
"Οι λαχειοπώλες του ουρανού" είναι ένα ντοκιμαντέρ με θέμα τους κοινωνικούς και ταξικούς αγώνες στην Ελλάδα, τις δεκαετίες '60 και '70.

Σάββατο, 20/11 - 17:00
Συγκέντρωση, για την εξέγερση του Πολυτεχνείου το '73, στην Πλατεία Ελευθερίας.

Κυριακή, 21/11 - 18:00
Εκδήλωση/Ενημέρωση για τα πρόσφατα γεγονότα, τις απεργίες, και το κίνημα στη Γαλλία. Θα μιλήσει συντρόφισσα από Γαλλία. Η εκδήλωση θα γίνει στο Πανεπιστήμιο Κύπρου (Καλλιπόλεως) στην αίθουσα Α018.

7/11/10

ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ

Σύντροφοι/ισσες, φίλοι/ες

Η προγαμματισμένη για χθες (6/11, 18:00, σκαλιά Φανερωμένης) πολιτιστική εκδήλωση ακυρώθηκε λόγω των προχθεσινών γεγονότων στην παραλιακή περιοχή των Φοινικούδων που προκάλεσαν εθνικιστικές οργανώσεις ενάντια σε οργανωμένα σύνολα μεταναστών, πολιτικών προσφύγων και ακτιβιστών, στο αντιρατσισικό φεστιβάλ Raınbow, που διοργανώνει η ΚΙΣΑ και στο οποίο συμμετείχαμε κι εμείς.
Αντ΄αυτού εγίνε πολιτική, ενημερωτική και απολογιστική κουβέντα στο στέκι της Ενωσης Αναρχικών η ώρα 19:30.

Θεωρούμε ιδιαίτερα σημαντική την παρουσία συντρόφων στην συζήτηση, εν όψη και της γενικότερης διάθεσης του ευρύτερου αντιφασιστικού χώρου για αντεπίθεση και την δική μας στάση σε αυτό.
Στα γεγονότα της Παρασκευής έγιναν (ξανά) αντιληπτές διάφορες προβληματικές σε σχέση με την οργάνωσή και δικτύωση, την αυτοπροστασία και αυτοάμυνα, όπως και γενικότερα θέματα σε σχέση με την τακτική, στρατηγική και την θεωρητική μας υπόσταση.
Υ.Γ.- Για ευνόητους λόγους το κάλεσμα έγινε σε κλειστό κύκλο συντρόφων/ισσων και φίλων και αναρτήθηκε μετά την λήξη της κουβέντας. Απολογούμαστε.

Για ενημέρωση σχετικά με τα γεγονότα στην Λάρνακα διαβάστε εδώ: www
.islandanarchy.com

2/11/10

ΠΟΛΙΤΙΣΤΙΚΗ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΝΟΕΜΒΡΗ



Πολιτιστική Εκδήλωση για την οικονομική ενίσχυση της Ένωσης Αναρχικών.
Σάββατο, 6 Νοέμβρη στην πλατεία Φανερωμένης (σκαλιά).
Ώρα έναρξης: 18:00.
19:00 - Προβολή της ταινίας 'The Edukators' ('οι μέρες της αφθονίας σας είναι μετρημένες').
Θα υπάρχει μουσική.
Επίσης: Καφέδες από αγροτικούς συνεταιρισμούς, Κυπριακά χωριάτικα ποτά, έντυπο υλικό.

Δημοφιλείς Aναρτήσεις του Μήνα